Ik heb in de afgelopen zes maanden onderzoek gedaan naar de onnauwkeurigheid van Aerius/OPS, wat resulteerde in een rapport en 12 artikelen op Foodlog.nl. Hieronder een samenvatting van de belangrijkste bevindingen en conclusies:
Over Aerius/OPS:
Aerius/OPS is een computermodel dat gebruikt wordt door de Nederlandse overheid om de stikstofdepositie te berekenen en vergunningen te verlenen.
Het model, met name de DEPAC-module die de droge depositie berekent, is zeer onnauwkeurig. Het RIVM geeft zelf aan dat de onzekerheidsmarge voor de droge depositie van ammoniak +/- 124% is.
Deze onnauwkeurigheid wordt veroorzaakt door een gebrek aan validatie van de gebruikte parameters in de DEPAC-module. Er wordt te veel vertrouwd op computersimulaties en te weinig geïnvesteerd in praktijkonderzoek.
Door de grote onnauwkeurigheid is Aerius/OPS ongeschikt voor vergunningverlening. Dit is ook de conclusie van de commissie Hordijk.
Over de stikstofproblematiek:
De ammoniakuitstoot in Nederland is de afgelopen dertig jaar met 67% gedaald. De melkveehouderij is verantwoordelijk voor 50% van alle ammoniakemissies.
Ammoniakdepositie is een lokaal fenomeen. Na 250 tot 500 meter is de bijdrage van een stal aan de ammoniakconcentratie in de lucht verwaarloosbaar.
Het RIVM onderschat de ammoniakdepositie op het erf en land van de boer. Een groot deel van de ammoniak die vrijkomt uit stallen, wordt waarschijnlijk binnen een straal van 500 meter gedeponeerd.
De droge depositie boven graslanden wordt mogelijk onderschat door OPS, terwijl de depositie boven steden juist overschat wordt.
Er is meer praktijkonderzoek nodig naar de droge depositie boven verschillende landtypen. Met name de depositie boven akkerbouw, heide en andere natuurgebieden is onvoldoende onderzocht.
Aanbevelingen:
Aerius/OPS uit de wet halen en alleen voor wetenschappelijke doeleinden gebruiken.
Een onafhankelijke projectgroep oprichten die een nieuw stikstofonderzoeksprogramma ontwikkelt, monitort en nieuwe (fundamentele en praktijkgerichte) onderzoeken initieert.
Meer investeren in praktijkonderzoek om de parameters in de DEPAC-module te valideren.
Eenvoudigere, controleerbare wetgeving ontwikkelen, zoals afstandsregels of emissiereductieplannen per bedrijf.
Conclusie:
Het onderzoek toont aan dat er grote onzekerheden bestaan rond de stikstofproblematiek en de modellen die gebruikt worden om deze te kwantificeren. De huidige aanpak met Aerius/OPS is onvoldoende nauwkeurig en leidt tot onnodige onzekerheid en onrechtvaardigheid. Er is dringend behoefte aan een nieuwe aanpak die gebaseerd is op wetenschappelijke feiten en praktijkonderzoek.
Share this post